فولادها معمولا به دو دسته آلياژي و کربني تقسيم بندي مي‌شوند. در فولادهاي کربني تنها کربن استفاده شده و ساير ترکيبات معمول ديگر نظير سيليسيم، منگنز، گوگرد و فسفر بکار نمي رود. با اضافه کردن برخي از عناصر ديگر به آهن، آلياژهاي ديگري (فولادهاي آلياژي) حاصل شده که برخي از آنها خواص بسياري دارند. براي مثال با ترکيب شدن کروم به آهن، استيل ضد زنگ يا استينلس استيل بدست آمده که از مقاومت بالايي برخوردار است.
استيل درحقيقت آلياژي از آهن بوده که با کمتر از 2 درصد کربن ترکيب شده است. اين ف با توجه به ترکيبات و خواص مکانيکي (نظير سختي و انعطاف پذيري)، در اهداف و کاربردهاي مختلف مورد استفاده قرار مي گيرد.
استيل‌هاي ضدزنگ مي‌بايست داراي 10. 5 درصد کروم باشند. با ترکيب شدن کروم با اکسيژن هوا، اکسيد کروم توليد شده که لايه اي بر روي استيل ايجاد مي کند. لايه ايجاد شده ارتباط بين ف و هوا را از بين برده و موجب سالم ماندن ف مي‌شود. البته وجود عناصر ديگري همچون نيکل و موليبدن نيز خاصيت ضد زنگ بودن استيل را افزايش مي‌دهند.
براي مطالعه ادامه مقاله به وبسايت چوبي‌استيل مراجعه کنيد.
درباره این سایت